Quina vegetacion! Respiratz prohondament, que quan eth païsatge ei verd vò díder qu’er aire ei blos. Mès… guarda qui ges des segalhs! S’ei Chòco!

Un esfinx herotge bloquège eth camin qu’amie entara ciutat de Tèbes. Non dèishe passar ad arrés e sonque se n’anarà se quauquarrés artenh a resòlver ua endonvialha.

Ua gojata a qui agrade fòrça divertir-se, l’avertissen qu’era sua mair s’a metut fòrça malauta. Era non n’hè cas e quan arribe en casa ja ei massa tard. Era gojata se desespère, desapareish ath laguens deth bòsc e se transforme en un audèth.

Versió en aranès del conte “La sirena i les pomes”.
Evan ère un joen peu-ròi, garlapat e plan plantat, que viuie tot solet en ua petita ièrla dera mar deth nòrd. Ère tan petita aquera ièrla, que guardèsses tà on guardèsses jamès perdies de vista era mar.

Hè plan e plan d’ans, es vikings se pensaven qu’era tèrra ère planèra com un huelh de papèr. Ara hè arrir! Mès ei ventat…